De transformerende kracht van India

4 maart 2019 - Rishikesh, India

Wat vliegt de tijd..! Ik ben alweer 5 weken weg van huis en ik heb deze week mijn yoga teacher training afgerond en mijn diploma in ontvangst mogen nemen! De afgelopen maand is zo bijzonder geweest. Het voelt als een transformatie. 

Het is lastig om in woorden uit te drukken wat ik heb meegemaakt en ervaren maar ik ga toch een poging wagen. Deze reis staat namelijk symbool voor zoveel meer dan alleen 'op vakantie gaan' en ontspanning. Ik heb er heel bewust voor gekozen om 6 maanden weg te gaan, omdat ik merkte dat ik al langere tijd vast zat in bepaalde negatieve patronen. Al zo lang ik me kan herinneren voel ik me niet op mijn plek in deze wereld. Ik voel me vaak alleen, niet begrepen en ik lijk alles om me heen versterkt binnen te krijgen. Ik ben niet iemand die snel dingen deelt met anderen en vind het heel lastig om me echt open te stellen. Maar ik vind ook dat het tijd is om bepaalde taboes te doorbreken.

Het niet kunnen vinden van mijn plek in de wereld weerspiegelt zich in alle aspecten in mijn leven. De focus ligt eigenlijk voornamelijk op de ander waardoor ik mezelf compleet voorbij loop. Dit in combinatie met mijn beroep waarbij ik er ook 'voor de ander' ben maakt de kloof tussen mezelf en de wereld alleen maar groter. En tegelijkertijd is het ook erg veilig om alle aandacht op iemand anders te richten zodat je niet echt met je gevoel bij jezelf hoeft te zijn. Deze maand kon ik niet anders dan de focus en aandacht op mezelf richten en dat heeft me zoveel goeds gedaan.

Wanneer je voorbij gaat aan je emoties en gevoelens sla je dit allemaal op in je fysieke-, spirituele- en mentale lichaam. Alles om ons heen bestaat uit vibraties, al onze interacties, emoties, gevoelens. En zo ook ons eigen lichaam. Het is bewezen dat negatieve trillingen en vibraties de kwaliteit van water drastisch kunnen veranderen. Wij als mensen bestaan voor het grootste gedeelte uit water. Moet je nagaan wat er gebeurd met alle emoties en gevoelens die we niet uiten maar vasthouden in ons lichaam. Het creëert een tsunami in onszelf. Een tsunami die geen kans krijgt om aan land te komen maar onstuimig  rond blijft draaien in onszelf.

De yoga opleiding die ik heb gevolgd wordt Akhanda yoga genoemd. Wat betekent: 'één geheel' of 'ondeelbaar'. Het is een holistische aanpak waarbij alle facetten van yoga aan bod komen. Asanas, meditatie, pranayama, chanten en filosofie. Elke dag hebben we uren sadhana (spirituele beoefening) gedaan en heel veel mantras gechant. Asanas creëren ruimte zodat de levensenergie weer door ons heen kan stromen. Meditatie brengt je vervolgens dieper de stilte in om je bewustwording te vergroten en los te leren laten. Volledige acceptatie van het hier en nu. Zonder verwachtingen en aannames. Het zingen of chanten van mantras creëert vibraties. Het Sanskriet werkt als een versterker op deze vibraties. Je kunt dus op een diep niveau dingen als het ware los trillen en ruimte maken voor prana om door je heen te stromen.

Het voelt alsof deze maand mijn hele eigen gecreerde veilige basis inclusief fundament heeft afgebroken. Alsof mijn hele systeem een herprogrammering heeft doorgemaakt. Ik heb de kans gekregen om mezelf helemaal binnenste buiten te keren en zowel de lichte als de donkere stukken van mezelf tegen te komen. Bewust heb ik de keuze gemaakt om me volledig over te geven aan alles wat aan de oppervlakte is gekomen. Hoe pijnlijk of hoe mooi ook. In principe is er namelijk geen negatief of positief. Alles is vibratie maar wij als mensen hebben de neiging om er een label op te plakken. Maar wat als we alles kunnen zien zoals het is zonder extra verhalen te creëren? Wat als we volledig kunnen 'zijn' met alles wat er is en dit volledig kunnen ervaren? Ik kan uit ervaring zeggen dat het heel veel vrijheid geeft. Het voelt letterlijk alsof ik een hele dikke winterjas heb uitgedaan. 

En het is niet makkelijk om je diepste, donkerste zelf tegen te komen. Maar wanneer je inziet dat dit net zo goed een deel van jou is als je lichte kant dan komt er een punt dat je vrienden kunt worden met alle kanten van jezelf. Beetje bij beetje ben ik deze maand volledig verliefd geworden. En op wie? Op mezelf! 

In essentie zijn we namelijk allemaal net zo oneindig als het Universum, net zo stralend als de sterren en de planeten en net zo krachtig als de natuur. We zijn alleen zo ver van onszelf af gaan staan. Door verwachtingen, aannames, persoonlijke verhalen die we over onszelf hebben gecreëerd en angsten. Maar hoe mooi is het om te bedenken dat we allemaal in essentie dat zelfde stralende licht zijn. We zijn net als de golven in de oceaan. Elke golf ziet er anders uit, de een iets groter, de ander iets kleiner, de een wat krachtiger en de ander kalm. Maar elke golf vind zijn weg weer terug naar de oceaan. Naar diezelfde onuitputtelijke bron. Dat collectieve bewustzijn waar we allemaal onderdeel van uitmaken.

Nu, na deze maand, voelt het alsof ik langzaam mijn weg naar huis weer aan het vinden ben. Alsof ik met beide armen ben omhelst en vastgehouden door het Universum. Yoga heeft me weer doen herinneren wie ik echt ben. Het heeft me herenigd met mn ware zelf. En het meest waardevolle is dat ik prachtige mensen heb leren kennen in de ashram die dit avontuur alleen maar mooier hebben gemaakt. In elk verhaal, elke persoon zag ik een stukje weerspiegelt van mezelf. Heb ik gevoeld hoe mooi het is om elkaar volledig te accepteren zonder vooroordelen of verwachtingen. Want door de ogen van de anderen ben ik mezelf ook weer helder gaan zien.

Ik heb gevoeld hoe belangrijk het is om onderdeel uit te maken van een community. Om samen diepe gesprekken te voeren, te lachen, te huilen, te delen, te dansen, muziek te maken en om er gewoonweg te zijn voor elkaar. Niks is krachtiger dan eenheid. Ondanks dat onze wegen fysiek gezien zullen scheiden zullen we de vibratie en energie die we met elkaar hebben gemaakt met ons mee dragen. Het zal ons blijvend verbinden met elkaar. Ik voel dankbaarheid vanuit elke cel in mn lichaam. Dankbaarheid voor deze prachtige mensen, leraren en mijn guru Vishva-Ji! En ook veel dankbaarheid voor mijn ouders die oneindig veel liefde en geduld voor mij hebben. Die altijd al dat krachtige licht in mij hebben gezien.

De komende periode zal ik workshops volgen hier in India en mijn spirituele beoefening verder verdiepen. Eind maart zal ik mijn reis vervolgen naar Nepal!

Namasté
'Het licht in mij groet het licht in jou.'

Foto’s

11 Reacties

  1. PCS Volwater:
    4 maart 2019
    Wow Kim! Wat voelt dat fijn om te lezen! Lekker bezig en Enjoy! 🍀🌞❤🙏🏻
  2. Liesbeth:
    4 maart 2019
    Lieve Kim, wat fijn om te lezen van je hernieuwde levensvreugde. Wat een reis! 💚
  3. Koos:
    4 maart 2019
    Wat een overweldigende ervaringen en wat heb je dat weer prachtig omschreven. Trots op jou!
    Dikke kus.
  4. Margo:
    4 maart 2019
    Oh lieve Kim!
    Wat heb je dat mooi onder woorden gebracht! Ik voel je energie tijdens het lezen en het geeft mij kracht. Dank je wel!
  5. Marijke:
    4 maart 2019
    Lieve Kim, ik ben dankbaar dat jij mijn dochter bent ❤
  6. Jonna:
    4 maart 2019
    Lieve Kim,
    Wat een super fijn verhaal. Ik ben zo blij voor je! 💗 Zo bijzonder om te lezen.
    Ik snap na dit verhaal eindelijk 'namaste'. 😁
    Xx
  7. Melissa:
    5 maart 2019
    Wat heb je dat mooi geschreven Kim! En wat fijn om te lezen dat het zo goed gaat💛 Heel veel liefs voor jou!!
  8. Rita:
    7 maart 2019
    Lieve Kim, wat prachtig om dit te lezen! Wat een ervaringen. Fantastisch dat je dit bent gaan doen. Heel veel liefs 😘
  9. Nadia:
    9 maart 2019
    Oneindig blij voor jou 💜💙❤️
  10. Eef:
    12 maart 2019
    Tjeetje Kim, ik heb tranen in m’n ogen en vind het zo mooi! Ik vind het zo fijn dat het je zoveel goeds doet! Dikke kus
  11. Maayke:
    24 maart 2019
    Ontroerend en een diep verlangen bij mij aanrakend... Dank je wel voor je inspirerende blog 🙏🏼. Liefs